Władze miejskie dla uhonorowania obywateli i instytucji za zasługi położone dla Gminy Golczewo, ustanowiły tytuł "Zasłużony dla Gminy Golczewo". W 2008 r. przyznano 2 tytułu "Zasłużony dla Gminy Golczewo". Wyróżnionymi osobami zostali Pan Józef Statkiewicz i pośmiertnie odznaczony Pan Janusz Piotr Domański.

Józef Statkiewicz

Józef Statkiewicz urodził się na ziemi wileńskiej. Śpiew i muzykowanie towarzyszyły mu od wczesnego dzieciństwa Śpiewał w chórze kościelnym, grał na harmonii. Ukończył trzyletnią szkołę zawodową dla organistów. Wojna uniemożliwiła mu dalszą edukację.

Pan Józef Statkiewicz należy do pokolenia Polaków, którego dzieciństwo i młodość upłynęły w cieniu zagrożeń dwóch systemów totalitarnych; pokolenia, które przeżyło tragizm wojny i przesiedlenia związane ze zmianą granic.

W wieku 20 lat podjął pracę jako organista w kościele parafialnym w Korkożyszkach jednocześnie działał w konspiracji, musiał się ukrywać.

Pan Józef, jako osadnik wojskowy, trafił do Baszewic, później do Płot. Tam pracował jako organista. 25 sierpnia 1946 roku przybył do Golczewa. Do obowiązków pana Józefa należało prowadzenie kancelarii parafialnej.

Śpiew i granie stanowiły treść jego życia, temu powołaniu nie przestał być wierny. Dźwięk organów towarzyszył nam nie tylko w niedzielę, ale i w dni powszednie. W 1946 roku założył chór parafialny, i prowadził go nieprzerwanie do 2004 roku. Towarzyszył mieszkańcom Golczewa i okolic we wszystkich ważnych sprawach ich życia. Przez ponad pół wieku docierał do naszych domów z wigilijnym opłatkiem, bez względu na wiek czy szwankujące zdrowie.

Jako organista przepracował 60 lat. To wyjątkowy staż pracy w naszym województwie. W 1989 roku został odznaczony pamiątkowym medalem Ojca Świętego Jana Pawła II przez arcybiskupa Kazimierza Majdańskiego Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej.

Pan Józef Statkiewicz jest jednym już z nielicznych świadków pokolenia nazwanego po latach pokoleniem Kolumbów; stąd może płynie wierność Bogu i Ojczyźnie mimo tak bardzo zmieniającej się na naszych oczach historii.

Janusz Piotr Domański

Janusz Piotr Domański zawodowo pracował 46 lat. W okresie od 1973 do 1984 r. pełnił funkcję Naczelnika Gminy Golczewo, następnie Naczelnika Miasta i Gminy Kamień Pomorski. Od 1990 roku był Burmistrzem Golczewa. W okresie pełnienia tych funkcji stworzył warunki do uzyskania przez wieś Golczewo statusu miasta. Prawa te zostały nadane od 1 stycznia 1990 roku i akceptowane przez pierwszego premiera III Rzeczpospolitej, w związku z czym, w środowisku mówi się, że ze "wsi zrobił miasto".

W pierwszym okresie transformacji ustrojowej swą postawą i zaangażowaniem powodował, że przemiany zostały wprowadzone prawie bezboleśnie.

Jako jeden z pierwszych w Polsce był inicjatorem przejęcia przez gminę zadań z zakresu oświaty i opieki zdrowotnej. W gminie istniejąca baza została w 100% zmodernizowana: W 1994 roku wybudowano nową salę gimnastyczną w Wysokiej Kamieńskiej. Dla obniżenia kosztów nauki i umożliwienia dla młodzieży wiejskiej podjęcia nauki w miejscu zamieszkania w 1991 roku utworzono Liceum Ogólnokształcące, w którym naukę pobiera aktualnie ponad 100 uczniów. Dla potrzeb powołania Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej zmodernizowano budynek i w ten sposób stworzono warunki dla świadczenia usług z zakresu powszechnej opieki zdrowotnej, utrzymując również filię w Wysokiej Kamieńskiej.

Janusz Domański był inicjatorem rozwoju sportu i turystyki. Zmodernizowany został stadion miejski w Golczewie, wybudowano pełne zaplecze socjalne, powstały nowe boiska piłkarskie w Kretlewie i Wysokiej Kamieńskiej oraz boisko szkolne.

Był również inicjatorem nawiązania w 1996 roku współpracy z gminami z poza granic Polski. W wyniku tego podpisano porozumienie o współpracy z gminą Nohant-Vic-Francja oraz podberlińską gminą Joachimsthal.

Działalność gospodarcza i społeczna Pana Domańskiego sprawiła, że gmina Golczewo nie musi wstydzić się Europy, a jej mieszkańcy są dobrze przygotowani do współdziałania i współpracy w ramach Unii Europejskiej.

W 2009 r. tytuł "Zasłużony dla Gminy Golczewo" otrzymał Jan Bartniczuk

Pan Jan Bartniczuk przyjechał z rodziną na ziemie zachodnie 27 września 1945 r. do wsi Unibórz w gminie Golczewo. W połowie listopada z inicjatywy sołtysa Stanisława Kuczyńskiego, zorganizowana została tam Ochotnicza Straż Pożarna, do której wstąpił Pan Jan Bartniczuk. W 1946 roku po rozpadzie jednostki w Uniborzu, przyłączył się do Ochotniczej Straży Pożarnej w Ościęcinie. Następnie przeniósł się do OSP Golczewo. Uczestniczył w szkoleniach, ćwiczeniach i przy rozbiórkach ruin budynków zniszczonych podczas wojny.

1 kwietnia 1950 roku rozpoczął pracę w Spółdzielczym Ośrodku Maszynowym przy GS Golczewo. Wówczas to Pan Jan Bartniczuk mógł uczestniczyć we wszystkich działaniach jednostki OSP. 8 marca 1953 roku wybrano go na Zastępcę Komendanta do spraw technicznych.

1 kwietnia 1955 r. Pan Jan Bartniczuk zatrudnił się jako kierowca Powiatowej Straży Pożarnej w OSP Golczewo. We wrześniu 1955 r. były Komendant Jan Marks złożył rezygnację ze swojej funkcji, a na jego miejsce powołano Pana Jana Bartniczuka. W grudniu 1956 r. po zmianie struktur organizacyjnych w Strażach Pożarnych, na walnym zgromadzeniu wybrano nowy Zarząd. Na jego czele stanął Pana Kazimierz Suligowski – Prezes, na Naczelnika wybrano Pana Jana Bartniczuka. Funkcje Naczelnika pełnił nieprzerwanie do 23 lutego 2008 r. W tym okresie wychował kilka pokoleń strażaków, którzy niejednokrotnie funkcje w OSP pełnią do dzisiaj lub pracują w państwowych jednostkach straży pożarnej.

Jako Naczelnik Ochotniczej Straży Pożarnej w Golczewie Pan Jan Bartniczuk zajmował się nie tylko ochroną przeciwpożarową, ale doprowadził również do wybudowania nowej wieży do suszenia strażackich węży w 1957 r. Był inicjatorem budowy Domu Strażaka w Golczewie. W dniu 21 lutego 1970 roku na walnym zebraniu przedstawił wniosek na budowę Domu Strażaka w czynie społecznym. Po uzyskaniu zgody od Wydziału Rolnictwa w Kamieniu Pomorskim na rozbiórkę zrujnowanych budynków, przystąpił do prac związanych z budową Domu Strażaka. Wystąpił również do Przedsiębiorstwa „Las” w Golczewie o bezpłatne wycięcie drewna tartacznego na torfowisku w Samlinie, z przeznaczeniem na budowę. Po uzyskaniu zgody wycięto i przetarto w tartaku w Golczewie ponad 30 metrów drewna. Wiosną 1974 roku rozpoczęto budowę, a w dniu 17 maja 1975 roku nastąpiło uroczyste otwarcie Domu Strażaka. Przez lata Dom Strażaka służy miejscowej społeczności, w latach swojej świetności na jego scenie występowały gwiazdy polskiej estrady takie jak Maryla Rodowicz, Krzysztof Krawczyk i inni. Do dzisiaj są tam organizowane zabawy strażackie, wesela, różnego rodzaju imprezy okolicznościowe, jak również kiermasze, pokazy i szkolenia.

Z inicjatywy Naczelnika w 1975 r. powstała drużyna młodzieżowa chłopców OSP, a następnie grupa dziewcząt i „Żuczków”.

W czasie pełnienia funkcji Naczelnika OSP Golczewo Pan Jan Bartniczuk był również radnym Gromadzkiej Rady Narodowej, członkiem Rady Nadzorczej Gminnej Spółdzielni Samopomoc Chłopska, członkiem Rady Banku Spółdzielczego w Golczewie. 1 stycznia 1975 r. Naczelnik Gminy Janusz Domański powołał Pana Jana Bartniczuka na Komendanta Gminnego OSP Golczewo. Ze względu na zły stan zdrowia złożył rezygnacje z pełnienia ww. funkcji w dniu 31 grudnia 1999 r.

Postawa Pana Jana Bartniczuka jego zaangażowanie w pracę społeczną była i jest przykładem dla innych strażaków. Do czynnej działalności w OSP Golczewo zaangażował wszystkich członków swojej rodziny począwszy od żony, synów, córek, na wnukach skończywszy, a prawnuczka już pojawia się na zebraniach i szkoleniach Młodzieżowej Drużyny Pożarniczej.

W okresie długoletniej wzorowej działalności został odznaczony wszystkimi najwyższymi odznaczeniami pożarniczymi, oraz odznaczeniami regionalnymi i państwowymi: Gryfem Pomorskim, Krzyżem Kawalerskim, Orderem Odrodzenia Polski.

Rezygnację z funkcji Naczelnika OSP w Golczewie ze względu na wiek (81 lat) i stan zdrowia złożył w dniu 23.02.2008 roku. W dowód uznania członkowie OSP Golczewo na zebraniu ogólnym przyznali mu godność „Naczelnika Honorowego OSP w Golczewie”.

W 2010 r. tytuł "Zasłużony dla Gminy Golczewo" otrzymał Józef Grzeszczyk

Urodził się 12 lipca 1899 w Ostrowie Wielkopolskim. W wieku siedmiu lat uczęszczał do szkoły ludowej, którą ukończył w roku 1915.

Pierwsza wojna światowa zmusiła jego rodziców wraz z dziećmi do emigracji w głąb Niemiec, do Westfalii, gdzie wraz z ojcem pracował w kopalni węgla.

W roku 1918 zgłosił się do szkoły Preparadnaja męska w Pelplinie. W następnym roku złożył egzamin wstępny do Seminarium Nauczycielskiego w Toruniu. Jako nauczyciel pracował w powiecie świeckim nad Wisłą, w miejscowościach: Tuszgny, Topolno i Gołuszyce.

W okresie II wojny światowej 1939 roku był aresztowany przez Gestapo i przebywał w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen.

Pan Józef Grzeszczyk był twórcą golczewskiej oświaty. Współorganizował pierwszą szkołę dla dzieci i dorosłych na nowych terenach powojennej Polski. Włożył duży wkład w rozwój oświaty i kultury ziem Pomorza Zachodniego. Jedną z jego najpiękniejszych kart zawodu nauczyciela jest walka z powojennym analfabetyzmem dzieci, młodzieży i dorosłych. Pełnił wiele funkcji społecznych i zawodowych. Był czynnym członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego. Całe swoje dorosłe życie poświęcił wychowaniu dzieci i młodzieży. Był nauczycielem, wychowawcą, organizatorem oświaty i życia kulturalnego Golczewa. Zapisał się jako człowiek rzetelny, sumienny, dobry pedagog cieszący się sympatią i autorytetem swoich wychowanków i miejscowego społeczeństwa.

Przepracował jako czynny nauczyciel ponad 50 lat. Wyróżniany był wieloma nagrodami w tym za zasługi w krzewieniu oświaty i kultury został wyróżniony między innymi Złotym Krzyżem Kawalerskim, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotą Odznaką Gryfa Pomorskiego, Odznaką Tysiąclecia Państwa Polskiego, Odznaką Zasłużonego Opiekuna Społecznego, Złotym Krzyżem Zasługi i Odznaką Za Długotrwałe Pożycie Małżeńskie.

W 2011 r. pośmiertnie tytuł "Zasłużony dla Gminy Golczewo" otrzymała Aleksandra Gładysz

Aleksandra Gładysz była nauczycielem w szkole Podstawowej w Kłębach w latach 1961-1963. 1. września 1963 roku została przeniesiona na stanowisko nauczyciela do szkoły Podstawowej w Golczewie. z dniem 1 września 1966 roku przejęła obowiązki kierownika szkoły podstawowej w Golczewie i pełniła je do 31 grudnia 1972 roku.

W tym okresie pod jej kierownictwem szkoła była wysoko oceniana w środowisku lokalnym, w powiecie kamieńskim oraz przez ówczesne władze oświatowe.

Pani Aleksandra Gładysz była doskonałym organizatorem życia szkolnego. W celu polepszenia bazy szkolnej współpracowała z wieloma ówczesnymi zakładami pracy. W latach 1967/1968 organizowała pierwsze pracownie. Powstała wówczas nowoczesna pracownia języka polskiego oraz fizyko-chemiczna. W roku 1968 szkoła przystąpiła do konkursu ogłoszonego przez Kuratorium Okręgu Szkolnego w Szczecinie pod hasłem „Rok Postępu Pedagogicznego”. Zaowocowało to wysokim wyróżnieniem na szczeblu wojewódzkim, ponieważ szkoła otrzymała III miejsce. W kolejnych latach powstały gabinety historii, geografii, biologii. Dzięki dobrze wykwalifikowanej kadrze uczniowie osiągali wysokie wyniki w konkursach dydaktycznych i w sporcie na szczeblu powiatowym i wojewódzkim.

W roku 1970 z jej inicjatywy oraz środowiska nauczycielskiego i rodziców szkoła otrzymała imię Bolesława Chrobrego oraz nadany został sztandar, które to symbole są z dumą prezentowane do dnia dzisiejszego.

W roku 1970 szkoła golczewska zajęła I miejsce w powiecie na najlepiej pracującą szkołę w powiecie. Uczniowie osiągnęli również bardzo wysoki wskaźnik promocji.

Dla podniesienia efektywności nauczania i wychowania wprowadzono wiele zajęć pozalekcyjnych, w tym: koła przedmiotowe, harcerstwo, zajęcia sportowe.

Jej zarządzanie placówką przypadło na okres największego wyżu demograficznego. Liczba uczniów w szkole przekraczała ponad tysiąc. W tym okresie za szczególne osiągnięcia szkoła wyróżniona została medalem Komisji Edukacji Narodowej.

1 stycznia 1973 roku powołana została na stanowisko gminnego dyrektora szkół. Nadzorowała szkoły podstawowe w: Golczewie, Mechowie, Wysokiej Kamieńskiej, Niemicy, Baczysławiu, Kłębach, Upadłych.

Umiejętne zespolenie społeczeństwa gminy pomogło w powołaniu 1 września 1974 roku Zbiorczej Szkoły Gminnej. Ogromnym wyzwaniem dla niej stało się zorganizowanie dowozu uczniów.

Zabiegała o wysoki poziom kadry i nauczania w podległych jej placówkach. Z jej inicjatywy i władz lokalnych rozbudowano szkołę, stwarzając warunki dla lepszego rozwoju młodego pokolenia. Przy szkole powstała druga sala gimnastyczna. Dzięki temu poprawiły się warunki dla rozwoju sportu nie tylko w szkole, ale również w gminie.

Od 1 września 1984 roku do 30 września 1985 roku pełniła funkcję Inspektora Oświaty i Wychowania. Po długiej i ciężkiej chorobie przeszła na emeryturę.

Była nauczycielem, wychowawcą, organizatorem oświaty, życia kulturalnego i społecznego Golczewa. Pełniła wiele funkcji społecznych i zawodowych. Była czynnym członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego. Całe swoje dorosłe życie poświęciła wychowaniu dzieci i młodzieży. W pamięci miejscowych pokoleń zapisała się, jako człowiek rzetelny, sumienny, bardzo dobry pedagog cieszący się sympatią i autorytetem wśród nauczycieli, swoich wychowanków i miejscowego społeczeństwa.

Dzieliła się wiedzą i doświadczeniem z młodymi pedagogami. Była dla nich wzorem i drogowskazem zawodowego rozwoju. Przez lata czynnej pracy zawodowej wychowała i wykształciła wiele młodych wspaniałych ludzi lokalnego społeczeństwa. Za zasługi w krzewieniu oświaty i kultury została wyróżniona Brązowym i Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką Związku Nauczycielstwa Polskiego, Medalem 40-lecia

W 2015 r. pośmiertnie tytuł "Zasłużony dla Gminy Golczewo" otrzymał Mieczysław Mazurski

Mieczysław Mazurski był jednym z pierwszych osadników ziemi golczewskiej. Do Golczewa przybył wraz z matką, rodzeństwem i grupą repatriantów z kresów wschodnich 17 kwietnia 1946 roku.

Jako szesnastolatek zapisany został do Szkoły Podstawowej w Golczewie do klasy siódmej. Po jej ukończeniu w 1947 roku został uczniem Liceum Pedagogicznego w Kamieniu Pomorskim.

W 1949 roku objął stanowisko samodzielnego nauczyciela w Szkole Podstawowej w Wołowcu, a w 1950 roku został przeniesiony się do Szkoły Podstawowej w Golczewie na stanowisko nauczyciela. W latach 1952 – 1955 pełnił w niej funkcję kierownika szkoły. Od marca 1955 roku do lipca 1955 roku pracował w Szkole Podstawowej w Kamieniu Pomorskim.

10 lipca 1955 roku został przeniesiony na stanowisko samodzielnego nauczyciela w Szkole Podstawowej w Samlinie.

We wrześniu 1970 r. powrócił ponownie do Golczewa na stanowisko nauczyciela. W roku 1971 zostały mu powierzone obowiązki zastępcy kierownika Szkoły Podstawowej w Golczewie, a w następstwie reformy oświaty pełnił tę funkcję do roku 1981 jako zastępcą dyrektora Zbiorczej Szkoły Gminnej w Golczewie.

W następnych latach kierował Szkołą Przysposobienia Rolniczego w Golczewie. W latach 1984 – 1986 został dyrektorem Szkoły Podstawowej im. Bolesława Chrobrego w Golczewie. Po 36 latach pracy w zawodzie nauczyciela odszedł na zasłużoną emeryturę w roku 1985. Nie rozstał się jeszcze z zawodem nauczyciela. Wspomagał pracę szkoły jako nauczyciel emeryt.

Był jednym z pierwszych twórców golczewskiej oświaty. Współorganizował pierwsze szkoły dla dzieci i dorosłych na nowych terenach powojennej Polski. Włożył duży wkład w likwidację powojennego analfabetyzmu. Pełnił wiele funkcji społecznych i zawodowych. Był czynnym członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego. Był nauczycielem, wychowawcą, organizatorem oświaty, życia kulturalnego i społecznego Golczewa. Swój zawód kochał i wykonywał z pasją. Wychował wiele pokoleń ziemi golczewskiej. Znał jej pierwszych powojennych mieszkańców i wraz nimi tworzył historię naszego miasteczka i regionu.

Był honorowym gościem wszystkich ważnych uroczystości szkolnych i gminnych. Swoje wspomnienia i opowieści ubarwiał licznymi anegdotami o jej mieszkańcach i wydarzeniach

Wyróżniany był wieloma nagrodami i wyróżnieniami za zasługi w krzewieniu oświaty i kultury. W tym miedzy innymi: Brązowym, Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką Związku Nauczycielstwa Polskiego oraz Krzyżem Kawalerskim.

W 2016 r. tytuł "Zasłużony dla Gminy Golczewo" otrzymał Jan Kaczor

Pan Jan Kaczor jest mieszkańcem Wysokiej Kamieńskiej od 1960 r. W gminie Wysoka Kamieńska mieszkał od 1 listopada 1945 r. (Górki Pomorskie, które podlegały pod naszą gminę).

1 sierpnia 1952 r. pan Jan podjął pracę w Wysokiej Kamieńskiej jako Przewodniczący Związku Młodzieży Polskiej. W 1963 r. objął stanowisko Sekretarza Gromadzkiego w Wysokiej Kamieńskiej.

W lipcu 1965 r. był jednym z trzech założycieli klubu sportowego „Znicz” Wysoka Kamieńska. W roku 1970 został wybrany Prezesem Ludowego Klubu Sportowego „Znicz”. Do chwili obecnej jest nadal czynnym jego członkiem. Wielokrotnie za swoją działalność społeczną na rzecz miejscowego klubu otrzymywał wyróżnienia i odznaczenia Zachodniopomorskiego Związku Piłki Nożnej.

W latach 1975-1994 był pracownikiem w Urzędzie Gminy Golczewo. Pełniąc funkcję sekretarza przygotowywał m.in. niezbędne dokumenty związane z uzyskaniem praw miejskich dla Golczewa.

W okresie pracy zawodowej był wielokrotnie odznaczany za aktywność społeczną wyróżnieniami państwowymi: Brązowym i Srebrnym Krzyżem Zasługi (1969, 1978), Gryfem Pomorski (1967), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1985). Otrzymał również Odznakę Honorową PCK za długoletnią aktywną działalność społeczną na rzecz tej organizacji.

Pan Jan Kaczor zawsze był i jest osobą przychylną osoba dla wszystkich. Mając zawodowe doświadczenie chętnie pomaga mieszkańcom w różnych sprawach od pisania podań do udzielania prawnych porad. Pomimo wielu problemów zdrowotnych stara się czynnie i aktywnie uczestniczyć w życiu społecznym mieszkańców gminy Golczewo. W lokalnym środowisku jest znaną i cenioną osobą.

W 2017 r. tytuł "Zasłużony dla Gminy Golczewo" otrzymał Henryk Pakuła

Pan Henryk Pakuła jest długoletnim mieszkańcem Golczewa, cenionym i szanowanym przez jego mieszkańców. Jego zaangażowanie w działalność społeczną dla rozwoju miasta i gminy ma niewątpliwy wpływ na pozytywne jej spostrzeganie w rejonie.

W 1942 roku Pan Henryk jako nastoletni chłopiec wraz z matką i młodszym bratem, został wywieziony na roboty przymusowe do Niemiec, gdzie przebywał do wyzwolenia czyli do 1945 r. Po wyzwoleniu wrócił z matką w rodzinne strony, jednak ich gospodarstwo już nie istniało. W ramach akcji osiedleńczej na ziemiach zachodnich przyjechali do Wołowca. Tam pomagał matce i ojczymowi w prowadzeniu gospodarstwa i jednocześnie zaangażował się w działalność społeczną. Pomagał w zakładaniu OSP w Wołowcu, jest również jednym z założycieli „Kółka Rolniczego”. W 1949 r. założył własną rodzinę. Przeprowadził się do Golczewa w 1964 r. W tym samym roku wstępuje do OSP w Golczewie. Po roku pracy zostaje członkiem Zarządu Gminy OSP oraz Zarządu Golczewa OSP i pełnił funkcję skarbnika. Wraz z innymi społecznikami uczestniczył w rozbiórkach starych i zrujnowanych domów a pozyskany budulec był gromadzony m.in. na rozbudowę remizy OSP. W 1974 r pomagał w budowie nowej remizy w Golczewie. Dbał nie tylko o rozwój własny ale i całej załogi OSP. Uczestniczył w szkoleniach i ćwiczeniach przeciwpożarowych oraz wielu akcjach ratowniczych. Zabiegał o stały rozwój OSP głównie doposażenia w nowoczesny sprzęt ratowniczy. Pan Henryk w chwili obecnej dalej służy radą i wsparciem dla strażaków.

Prowadzenie własnego gospodarstwa i pracy w OSP nie przeszkadzało Panu Henrykowi w podejmowaniu innych prac społecznych. Doceniony przez mieszkańców gminy Golczewo został wybrany na Radnego Gminnej Rady Narodowej w latach 1975-1979. Od 1978 r. do chwili uzyskania przez Golczewo praw miejskich pełnił funkcję Sołtysa, później Przewodniczącego Rady Osiedla w Golczewie. Funkcję tą pełnił nieprzerwanie przez 33 lata t.j do 2006 r.

Za swoją pracę i działalność społeczną, Pan Henryk został wielokrotnie odznaczany. Otrzymał wyróżnienia:

- w 1983 r. za zasługi położone dla rozwoju Pomorza Zachodniego odznaką Gryfa Pomorskiego (Uchwałą Prezydium Wojewódzkiej rady narodowej)

- 2010 r. odznaką Honorową Gryfa Zachodniopomorskiego ( Uchwała Zarządu Województwa Zachodniopomorskiego)

Ponadto otrzymał:

- w 1977r. Srebrny Krzyż Zasługi (Uchwałą Rady Państwa PRL)

- w 1986 r. Złoty Krzyż Zasługi

- 1984 r. Medal 40-lecia PRL

Za zasługi dla pożarnictwa Uchwałą Zarządu Głównego Związku OSP został odznaczony:

- 1974 r. Brązowy Medal Zasługi

- 1984 r. Srebrny Medal

- 1989 r. Złoty Medal

- 2012 r. Odznaczony po raz drugi Złotym Medalem za zasługi dla pożarnictwa

W 2018 r. tytuł "Zasłużony dla Gminy Golczewo" otrzymała Leokadia Janowicz

Leokadia Janowicz jest długoletnią mieszkanką Golczewa, cenioną i szanowaną przez jego mieszkańców. Jej zaangażowanie w działalność społeczną ma niewątpliwy wpływ dla rozwoju miasta i gminy.

Pani Leokadia urodziła się 03.02.1931 r. w Skorowie (obecnie teren Białorusi). W czasie wojny działała jako łączniczka z partyzantami. Po wojnie wraz z rodzicami, sześcioma siostrami i bratem przyjechali na ziemie zachodnie. Wszyscy zamieszkali w Moraczu. Męża Władysława poznała 1949 roku. W tym samym roku wzięli ślub. Do Golczewa pani Leokadia przeprowadziła się z mężem w 1951 r. Przez 12 lat pracowała w rolnictwie a następnie w małej gastronomii.

Przez wiele lat pracowała społecznie w Kole Gospodyń Wiejskich oraz pomagała przy uroczystościach kościelnych. Zawsze pomagała ludziom ,gdy tego od niej oczekiwano. Często sama wychodziła z propozycjami działań społecznych. Chętnie przygotowywała różne poczęstunki na imprezy okolicznościowe w Golczewie.

Od 7.12.1982 r. Leokadia Janowicz została przewodniczącą Zarządu Koła Gospodyń Wiejskich. Pani Leokadia widząc potrzeby lokalnego środowiska doskonaliła się z zakresu racjonalnego żywienia rodziny, prowadzenia nowoczesnego gospodarstwa domowego i samodzielnego wykonywania prac krawieckich. Na podstawie zdobytej wiedzy organizowała kursy w/w zakresie dla mieszkańców gminy Golczewo.

W 1984 roku przyczyniła się do powstania zespołu „Golczewianki”. W składzie zespołu były: Janowicz Leokadia, Ładczuk Emilia, Mikołajczyk Maria, Gotkowska Joanna, Orłowska Józefa, Mądrzak Leokadia, Michałowicz Leokadia, Pakuła Danuta, Świder Urszula, Olejnik Gertruda. (Pierwszy występ na dożynkach w Golczewie 09.09.1984 r. ).

Jako członek Zarządu Koła Gospodyń poświęciła wiele uwagi na zagospodarowanie świetlicy. Dzięki staraniom Pani Leokadii, Gminny Związek Rolników Kółek i Organizacji Rolniczych pomógł w zakupie mebli, sprzętu, firan i obrusów. Ożywiła się działalność KGW, zwiększyła się liczba członkiń. W świetlicy odbywały się spotkania towarzyskie, kursy kroju i szycia, wykonywano prace ręczne, przygotowano pokazy kulinarne i organizowano wystawy.

W 1985 r. współpracując z Gminnym Ośrodkiem Kultury zorganizowała: choinkę i bal karnawałowy dla dzieci, Dzień Kobiet, przygotowała wystawy prac ręcznych, które zaprezentowały Panie: Wiesława Wodecka, Stefania Przychodzeń, Janina Ciostek i Janina Lis. Kolejne działania to Dożynki, które odbyły się 29.09.85 r. świętowano wtedy 40-lecie KGW oraz dzień seniora.

Pani Leokadia działając aktywnie z Zarządem KGW zainicjowała działalność oświatową: zapraszano gości, prelegentów. Na szkoleniach poruszano różne tematy np. „Ścieżka zdrowia”- lekarz omawiał zagadnienia takie jak: choroby cywilizacyjne, narkomania, alkoholizm, poza tym opieka nad chorym, higiena, ziołolecznictwo i inne. Instruktor specjalista wiejskiego gospodarstwa domowego Julia Kołodziejek poszerzała wiadomości ogrodnicze m.in. odmładzanie krzewów, hodowla boczniaka. Z tematów gastronomicznych prowadzone były pokazy kulinarne przetworów z ryb i degustacja surówek. Na kursach kilunarnych wypiekano także wiele gatunków ciast.

14.06.1986 r. Golczewianki wzięły udział w Eliminacjach zespołów młodzieżowych w Kamieniu Pomorskim. Dzięki staraniom Pani Leokadii zespół wystąpił w nowych strojach, które zostały zakupione za pieniądze przyznane przez Radę Sołecką w Golczewie, Gminny Związek Rolników i Spółdzielnię- Samopomoc Chłopską. Bank Spółdzielczy przejął patronat nad zespołem i zakupił trzewiki sznurowane.

14.09.1986 r. odbyło się poświęcenie krzyża przy ulicy Witosa. Krzyż, który był wcześniej, groził zawaleniem. Pani Leokadia Janowicz będąc przedstawicielką kobiet wiejskich, które z pokolenia na pokolenie pielęgnowały tradycje narodowe i będąc wierną naśladowczynią dawnych zwyczajów ojców i praojców, którzy znaczyli drogi ziemi ojczystej symbolami wiary, przyczyniła się do postawienia nowego krzyża. Zespół uczestniczył w procesji i pod kierunkiem organisty Józefa Staśkiewicza śpiewał pieśni religijne.

W kwietniu 1987 r. Pani Leokadia ukończyła kurs dla kierowników Zespołów Artystycznych. Swoją wiedzą i umiejętnościami dzieliła się z kobietami z Koła Gospodyń Wiejskich. W latach 90 stworzyła zespół dziecięcy, który występował na różnych uroczystościach z okazji Dnia Kobiet, Dnia Seniora itp. Pani Leokadia do chwili obecnej spotyka się z członkiniami Koła Gospodyń Wiejskich. Przez wiele lat mogliśmy ją spotkać podczas imprez gminnych i uroczystości kościelnych. Pomagała także przy stoiskach na Dniach Golczewa, oraz uczestniczyła w paradach Mikołajów.

Podsumowując działalność Pani Leokadii należy podkreślić, że wiele lat poświęciła na działalność społeczną, która miała niewątpliwy wpływ na życie kulturalne mieszkańców Golczewa. Należała do Rady Sołeckiej, była członkiem Komitetu Przeciwalkoholowego, była członkiem Komitetu Sklepowego (1978-1980), była mężem zaufania w Wojewódzkim Zrzeszeniu Handlu Prywatnego i Usług.

Należy dodać, że Państwo Janowicz wychowali troje dzieci: Mirosławę, która jest obecnie na emeryturze, Lilę- pracuje w nieruchomościach i Arkadiusza, który pracuje w wojsku. W 2016 r. za działalność społeczną otrzymała nagrodę burmistrza „Żabkę Golczewską”.

W 2019 r. tytuł "Zasłużony dla Gminy Golczewo" otrzymał Henryk Zięciak

Henryk Zięciak to emerytowany, długoletni Leśniczy Leśnictwa Samlino. Jako pracownik Lasów Państwowych był wyjątkowo zaangażowany w lokalną ochronę przyrody. Jednocześnie, już w latach 70-tych ubiegłego wieku był prekursorem ochrony bielików.

To Henryk uratował i odchował ranne pisklę bielika, które wypadło z gniazda. Wiele lat współpracował z Komitetem Ochrony Orłów.

Dodatkowo, na bieżąco inwentaryzował stanowiska roślin chronionych, m.in. długosza królewskiego, podrzenia żebrowca i storczyków w Nadleśnictwie Rokita. Intensywnie zabiegał o utrzymanie różnych form ochrony przyrody w granicach Leśnictwa Samlino. Dzięki temu w 2015 r. na terenie ewidencyjnym Samlina i Benic (Nadleśnictwo Rokita) utworzono Zarządzeniem Dyrektora Regionalnego Ochrony Środowiska rezerwat przyrody pn. „Bór Samliński” im. Henryka Zięciaka. Z dużym poczuciem humoru i ogromną wiedzą leśniczy Zięciak opowiadał o przyrodzie i potrzebie jej ochrony. Dlatego też wnioskodawcy utworzenia rezerwatu (Nadleśniczy Nadleśnictwa Rokita oraz przedstawiciele Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinie) zdecydowali się, by właśnie Henryk Zięciak został patronem tej ostoi przyrody.

Bardzo często gościł, edukował i oprowadzał po najciekawszych przyrodniczo zakątkach leśnictwa studentów, naukowców, przyrodników, ekologów, nauczycieli i szkolną młodzież. Zawsze wykazywał się przy tym dużą wiedzą przyrodniczą, elokwencją i przede wszystkim poczuciem humoru wzbudzając wśród odwiedzających szacunek i podziw wobec swoich przyrodniczych przekonań.

W ostatnim czasie był również mocno zaangażowany w społeczne działania przeciw utworzeniu ferm norek na terenie gminy Golczewo. Jako mieszkaniec Sołectwa Mechowo zawsze chętnie służy pomocą i chętnie uczestniczy w życiu lokalnej społeczności

Henryk Zięciak był radnym przez pięć kadencji w gminie Golczewo i Przewodniczącym Rady Miejskiej i Gminy Golczewo, gdzie aktywnie działał na rzecz ochrony środowiska, w tym programu Natura 2000. Z tytułu pracy zawodowej przez 47 lat chronił środowisko, organizował imprezy propagandowe – był inicjatorem spotkań z młodzieżą szkolną oraz mieszkańcami gminy Golczewo. Za zasługi został odznaczony

m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi, Odznaką Zasłużony dla Lasów, jest również uhonorowany Kordelasem Leśnika Polskiego.

Za zasługi dla Związku Leśników Polskich w RP został odznaczony Złotą odznaką „Zasłużony dla Leśników Polskich”, a w 2006 roku otrzymał godność Honorowego Członka Związku.

tel. (91) 38 60 127 e-mail: urzad@golczewo.pl

 Gmina Golczewo

Pierwsze miasto III Rzeczypospolitej

Burmistrz Golczewa przyjmuje obywateli w sprawach skarg i wniosków w godzinach urzędowania oraz w każdy poniedziałek od godziny 16.00 do godziny 17.00. Jeżeli poniedziałek jest dniem wolnym od pracy, przyjmowanie obywateli odbywa się po godzinach urzędowania w najbliższy dzień. 

Urząd czynny jest w dni robocze:

Poniedziałek 8.00 - 16.00

Wtorek - Piątek 7.30 - 15.30

ul. Zwycięstwa 23

72-410 Golczewo

Urząd Miejski

Gmina Golczewo